Ψυκτικό αυτοκινήτου: λειτουργίες, τύποι

Κατά διαστήματα, η συντήρηση του αυτοκινήτου, λίγο ή πολύ, γίνεται από τον ίδιο τον οδηγό. Δεν γίνεται λόγος φυσικά για τις δύσκολες εργασίες της συντήρησης, αλλά για τις πιο απλές διαδικασίες, όπως η συμπλήρωση λαδιών ή αντιψυκτικού. Σε γενικές γραμμές, όλοι οι οδηγοί γνωρίζουν όσα πρέπει για τα λάδια του κινητήρα, τι γίνεται όμως με το αντιψυκτικό του αυτοκινήτου; Πόσα γνωρίζουν οι οδηγοί σχετικά με τα ψυκτικό υγρό του αυτοκινήτου;

Αρχίζοντας με τα πιο απλά δεδομένα ας δούμε τι είναι το αντιψυκτικό του αυτοκινήτου και τι κάνει.

Το σύστημα ψύξης του κινητήρα απομακρύνει τη θερμότητα από τον κινητήρα, κρατώντας τον στην επιθυμητή θερμοκρασία λειτουργίας και γλιτώνοντας τον οδηγό από τις βαριές ζημιές που θα προκαλούσε η υπερθέρμανση. Για να μπορέσει όμως να λειτουργήσει το σύστημα ψύξης, απαιτείται η χρήση ενός υγρού που θα κυκλοφορεί από το ψυγείο νερού στους ειδικούς αυλούς του κινητήρα και πάλι πίσω, για να μεταφέρει τη θερμότητα.

Αυτό το υγρό ονομάζεται ψυκτικό υγρό ή αντιψυκτικό. Φυσικά, οι δύο έννοιες δεν ορίζουν το ίδιο πράγμα, παρ’ όλο που τις χρησιμοποιούμε ως ταυτόσημες. Το αντιψυκτικό αποτελεί ένα συμπυκνωμένο προϊόν, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις παράγεται με βάση τη γλυκόλη ή το προπυλένιο και περιέχει αναστολείς. Συνήθως, πρέπει να αραιωθεί με απιονισμένο νερό, πριν τη χρήση του. Το αραιωμένο υγρό που προκύπτει είναι το ψυκτικό υγρό.

Το υγρό αυτό λοιπόν, ουσιαστικά μειώνει το σημείο ψύξης του νερού για να μην παγώνει το χειμώνα, αυξάνοντας παράλληλα και το σημείο βρασμού του για το καλοκαίρι.

Τα αντιψυκτικά αυτοκινήτου έχουν διαφορές ως προς τον χρωματισμό τους, που παλαιότερα υπήρχαν για να διακρίνονται οι διαφορετικοί χημικοί τύποι που διαθέτουν ενάντια στη διάβρωση των μετάλλων. Ας τα δούμε λοιπόν, με βάση το χρώμα τους:

• Αντιψυκτικό αυτοκινήτου πράσινο ή αντιψυκτικό μπλε. Απευθύνονται σε παλαιότερα μοντέλα αυτοκινήτων και διαθέτουν ανόργανης τεχνολογίας πρόσθετα. Η αντικατάστασή τους πρέπει να γίνεται ανά δύο έτη.
• Αντιψυκτικό αυτοκινήτου κόκκινο ή αντιψυκτικό πορτοκαλί. Πρόκειται για πιο πρόσφατης τεχνολογίας αντιψυκτικά οργανικών οξέων, με αυξημένη προστασία του συστήματος ψύξης. Η αντικατάστασή τους απαιτείται ανά περίπου πέντε έτη.
• Αντιψυκτικά σύγχρονης τεχνολογίας. Τα σύγχρονα αντιψυκτικά δεν διαθέτουν συγκεκριμένα χρώματα για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων τους, με την κάθε μάρκα να επιλέγει τη δική της απόχρωση. Απαιτούν αντικατάσταση ανά δέκα έτη.

Θα πρέπει, ωστόσο, να θυμάται ο οδηγός ότι απαγορεύεται η ανάμιξη διαφορετικών αντιψυκτικών, μιας και διαθέτουν διαφορετικές ιδιότητες.

Ακόμη, σε πολλές περιπτώσεις, θα δει ο οδηγός επάνω στην ετικέτα του αντιψυκτικού και τους κωδικούς G11, G12 και G13. Τι είναι αυτοί οι κωδικοί. Ας τους δούμε πιο αναλυτικά:

• . Πρόκειται για τον συνηθέστερο τύπο αντιψυκτικού της αγοράς για πολλά χρόνια. Αποτελείται από αιθυλενογλυκόλη, νερό, πρόσθετα και χρωστική. Παρέχει αξιόπιστη κάλυψη των μεταλλικών τμημάτων με φιλμ προστασίας κατά της διάβρωσης. Δεν παγώνει στους – 38 βαθμούς κελσίου. Έχει χαμηλό κόστος και είναι μπλε ή πράσινο.
• . Είναι ένας πιο μοντέρνος τύπος αντιψυκτικού, με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, μεγαλύτερη μεταφορά θερμότητας και απουσία λειαντικών σωματιδίων. Μιας όμως και δεν δημιουργεί φιλμ προστασίας, αλλά δρα μετά το ξεκίνημα της οξείδωσης, δεν παρέχει την προστασία του προηγούμενου τύπου. Έχει κόκκινο χρώμα.
• Αντιψυκτικό G13. Πρόκειται για το πιο σύγχρονο, φιλικό προς το περιβάλλον αντιψυκτικό, μιας και στη θέση της τοξικής αιθυλενογλυκόλης, γίνεται χρήση της ασφαλούς προπυλενογλυκόλης. Είναι κίτρινο, μωβ ή ροζ.

Αφού συζητήθηκαν κάποια δεδομένα σχετικά με το αντιψυκτικό, ας συζητήσουμε και σχετικά με μερικές από τις βασικότερες ερωτήσεις κάθε οδηγού.

1. Τι αντιψυκτικό να βάλω στο αυτοκίνητό μου; Η απάντηση εδώ είναι απλή. Το αντιψυκτικό θα πρέπει να είναι αποκλειστικά αυτό που ορίζει ο κατασκευαστής του οχήματος στο εγχειρίδιο συντήρησης. Ακόμη και αν το συγκεκριμένο είναι ακριβότερο από άλλους τύπους, θα πρέπει να τηρούνται οι οδηγίες του κατασκευαστή κατά γράμμα. Η χρήση κάποιου άλλου ενδεχομένως οικονομικότερου αντιψυκτικού ενδέχεται να προκαλέσει ζημιές και ακριβές επισκευές στο σύστημα ψύξης του οχήματος. Το ίδιο ισχύει και για τα οικονομικότερα αντιψυκτικά. Μην τα αντικαταστήσετε με ακριβότερα αν δεν τα συνιστά ο κατασκευαστής του οχήματος.
2. Πώς βάζω αντιψυκτικό στο αυτοκίνητό μου; Αρχικά, θα πρέπει να εντοπιστεί το δοχείο διαστολής του ψυκτικού υγρού στο χώρο του κινητήρα του αυτοκινήτου. Συνήθως, βρίσκεται κάπου κοντά στο ίδιο το ψυγείο, αριστερά ή δεξιά του. Με το όχημα κρύο, θα πρέπει να γίνει έλεγχος του δοχείου και εντοπισμός της σήμανσης που φέρει στα πλάγια. Υπάρχουν δύο βελάκια με τις ενδείξεις «MIN» και «MAX». Τα υγρά θα πρέπει να βρίσκονται ανάμεσα στα δύο βελάκια. Αν η στάθμη είναι πιο κάτω απαιτείται πλήρωση, αν είναι πιο πάνω αφαίρεση. Για να προστεθεί αντιψυκτικό, θα πρέπει να ανοιχτεί η τάπα του δοχείου διαστολής, μόνο με τον κινητήρα κρύο, γιατί στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι εγκαυμάτων. Στη συνέχεια, προστίθεται η ποσότητα που απαιτείται για να φτάσει στα βέλτιστα όρια το υγρό. Για την αφαίρεσή του, απαιτείται η χρήση μιας σύριγγας και το τράβηγμα της αναγκαίας ποσότητας.
3. Πόσο αντιψυκτικό βάζω στο αυτοκίνητό μου; Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, στην περίπτωση συμπλήρωσης, θα πρέπει αφού προστεθεί το νέο ψυκτικό, η στάθμη να βρίσκεται ανάμεσα στις σημάνσεις «MIN» και «MAX». Σε περίπτωση που έχει γίνει αντικατάσταση του ψυγείου ή κάποιου άλλου τμήματος του συστήματος ψύξης και το κύκλωμα είναι άδειο, η πλήρης ποσότητα αναγράφεται στο εγχειρίδιο συντήρησης του οχήματος. Και πάλι όμως, βάζοντας υγρό με αργούς ρυθμούς, θα μπορέσετε και πάλι να κάνετε έλεγχο με βάση τη σήμανση του δοχείου διαστολής. Η ολική πλήρωση του συστήματος ψύξης βέβαια καλό θα ήταν να γίνεται από τους ειδικούς κάποιου συνεργείου, αρχικά για να διασφαλιστεί η ορθή ολοκλήρωση της επισκευής που οδήγησε στο άδειασμα του κυκλώματος ψύξης, αλλά και επειδή συνήθως απαιτείται και εξαέρωση του κυκλώματος σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, ας αναφερθούν τα σημαντικότερα δεδομένα, αλλά και κάποιες συμβουλές.

1. Κάνουμε χρήση ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ του αντιψυκτικού που ορίζει ο κατασκευαστής του οχήματος.
2. Δεν έχει καμία σημασία αν το αντιψυκτικό είναι κόκκινο ή πράσινο, μιας και στις ημέρες μας οι κατασκευαστές απλά επιλέγουν κάποια απόχρωση.
3. Τα διαστήματα αντικατάστασης του αντιψυκτικού αναγράφονται στο δοχείο τους, αλλά και στο εγχειρίδιο συντήρησης του οχήματος.
4.  Ο έλεγχος του αντιψυκτικού θα πρέπει να γίνεται μια φορά μηνιαίως.

Δεν θα πρέπει ποτέ να αφήνουμε τη στάθμη τους να πέσει κάτω από την ένδειξη «ΜΙΝ».